Kangel's Confessions

Sige na pagbigyan nyo na ako. Bilang unang post ko sa aking ika-27th year ng lifetime ko sa earth.. Oo eto na. Dali...(Teka lang naman)...Hehe. Gusto ko lamang sa buhay... When you really wish for it to happen, i will happen. Samahan mo ng force ng universe at lakas ng prayer mo kay Lord, tingin ko naman ay matutupad ang pinakaasam ng bawat babae na maging pinakamagandang prinsesa sa mata ng kanilang mga prinsipe. Ang araw ng kanilang pinapangarap na panaginip... ang kanilang mga kasal. *hearts* I have never been sure in my life. I have a confession to make guys... This 27th year would be my marrying age. But big problem: Wala akong groom. To self : Malaking problema nga yan. Flashback I don't want to remember the hurt, pain and trauma. But that's my past. And that explains ROI I have right now in love. Nalugi ako. Ilang beses ng nalugmok. Bumangon...bumagsak ulit. At bumangon.... Pero my character grew more to become the better person I am right now. Better nga ba? (hehe

Been working late this week. Got heard of the bad news na hindi ko alam kung talagang bad. Haay. Ewan.

The truth of the matter is... - It was just a heavy burden for me na magkaroon ng sama ng loob sa ibang tao. - Medyo matagal ako magtampo. First few days ang heights ng emotion ko. Warning: hindi ako pwedeng makausap. dahil hindi ako matino. - Kapag nagtatampo ako, I'm usually quiet. - I cry kapag di ko na kaya. As a sign of release din. At kapag sobrang inis or awa sa sarili. - I seek resolution after. Kapag ok na ako. Hindi ko kaya ang matagalan tampo. - I usually do the first move on asking for forgiveness. Hindi ko nga kasi kaya yung matagalan. It's a burden. Right now, I'm feeling tampo pa rin sa isang tao. Pero...I did the first move. Si Lord kasi...ang lakas sa akin. Nagpromise rin ako to listen to Him. Babawi ako this year sa kanya. God bless me this week. :)

Hehe. Taon-taon na ito. I'll just them write down... Nagcheck pala ako ng previous blog ko to review ang mga resolutions ko last year? Guess what? Wala pala akong resolution. Odd. Anyways. Hahahaha! Nakalimutan ko. Kaya pala wala akong direksyon last year. LOL! OK. Start na tayo. :) My so called "New Year's Resolution" Baliktarin natin....baka kapag di ako nagseryoso eh maging totoo naman ang naisulat ko. hehehe. Let's see. Pinilit ko itong maging 10 for the sake of year 2010. Sana magkatotoo. :) :) :) 1. Gusto ko pa rin magpataba ng tama. Payat pa rin kasi ako. Kakain ako ng kakain hanggang sa maging ok na ang katawan ko. Hehe. 2. Gusto ko madagdagan ang tiwala ko sa mga tao. Ewan ko ba...hindi kasi ako basta basta nagpapaniwala sa mga tao. Masama yata yun eh. Para kasi they need to prove themselves pa to me na hindi naman tlaga kailangan no. 3. Gusto ko ng matapos ang Bible. Haay ilang taon ko ng new year's resolution ito. Anu beeeh. :) Sana kahit makalah

Wala pa rin ako sa mood magsulat. Pero I know kailangan kong simulan ang bagay para sa 2010 na maayos. (Karen sige na kaya mo yan...tapusin mo itong blog entry na ito. hehehe) "Christmas is different" I spent Christmas different this year. But I can still can count it as memorable one. I spent my first Christmas in US Autoparts (USAP), been in a hip-hop dance contest...won third place, wore first time dresses/clothes, spend like crazy on shopping clothes and I spend Christmas with my Dev team here in USAP as well as 5th floor peeps. I meet a lot people sobra! Naiba ng konti sa usual Christmas ko every year. Pero marami rin akong namiss. SFC - I miss my SFC family. I have been inactive for months now. Because I've been trying to be active din sa SFC dito sa Taguig. But sadly...I miss them sobra. The GK kids SIBOL. My weekend household, my sisses and brothers at assemblies ang lahat! :) Sila ang nawala sa usual Christmas year ko. Namiss ko sila ng sobra sobra sobra sobra.