Ito yung ilang mga points na hindi ko maiwasan bigyan ng comment. Hindi ko talaga kayang manahimik kaya heto nangati na naman ang mga daliri ko na magtayp at ilabas ang lahat ng laman ng utak ko. Pasensya na…Ito yung nasulat ko nung pagkatapos na pagkatapos pa lang nung pulong na yun. Kaya punung-puno ng emotion. Naa-amaze din ako sa mga naisusulat ko kapag sobra ako sa emosyon… Feeling ko kasi hindi ako yung nagsasalita e…
Pero sige basa lang…Opinyon ko lang naman iyan e
He wants to be successful by making us successful. – Nangyayari ba talaga ito? Oo. Siguro. Masyadong idealistic. Pero pwede naman. Bibilib ako sa kanya kung magagawa nya yun. Pero ang opinyon ko diyan…POSIBLE. Di ako tatanggi. Mabuti na rin pinaalala nya uli sa amin kailangan namin palang maging successful. Dahil hanggang ngayon… mas nararamdaman namin na we are doomed dahil andito kami… Kaya nga yung ibang naka-realize nun… umalis na.
Believe in the company – Ito ang pinakamahirap gawin. Dahil nakita ko sa halos dalawang taon na pag-stay ko ang kahinaan at kalakasan ng kompanyang ito. Ang pag-alis ng mga mismong mga taong pinaniwalaan ko at naniwala din sa kompanyang ito….Paano mo paniniwalaan ang isang kompanya na hindi naniniwala sa mga tao niya. At hindi alam kung paano alagaan ang mga taong naging importanteng bahagi ng kompanyang ito?
Maniwala. Pero bakit hindi… bakit hindi ko gawin? Maraming beses ko na rin ibinigay ang tenga, utak at puso ko ang makinig sa lahat ng mga sinasabi ng mga nagpapatakbo dito…. Pero ang mata ko pa rin ang naghuhusga kung may pagbabago. At konting update lang no…Wala pa rin akong nakikita… Sa pagmamasid ko at pago-obserba… marami pa rin talagang dapat baguhin. Isang hinganteng siksik na basura ang nakikita ko kailangan niyang linisin para magawa niya yun.
Oo gagawin ko.Parati akong naniniwala e. Kasi may mga taong naniniwala sa akin at mga taong pinaniniwalaan ko. At kahit papaano naniniwala pa rin ako na may rason kung bakit andito ako. At higit sa lahat mas naniniwala ako na alam Nya kung bakit nandito pa rin ako. Mas alam nya kung saan ako higit na kailangan. At yun na lang ang mas gusto kong isipin kaysa sa sinasabi nyang…”Believe in the company” na iyan.
Ilang beses nyo na rin na-betray ang trust ng mga employees nyo…Pero ano nga lang ba mga kami naman…mga hamak na empleyado lang naman kami para i-win ang trust nyo… di ba?
Be open for change – Isa lang masasabi ko diyan. Hindi ako magtatagal pa rito kung hindi ko tinutupad ang sinasabi nyong iyan. Pero sana masabi rin nila un sa mga sarili nila no? Ang masasabi ko naman sa kanila… “Be open”. Communication is two-way. Makinig kayo sa amin at husgahan nyo ang lahat ng sinasabi namin ng hindi nagagalit at makikinig kami sa inyo. Hindi kami anti-company katulad ng sinasabi nyo. Kayo lang nag-iisip nyan… At bakit kayo nakapag-isip nyan kasi hindi nyo kayang i-digest ang lahat ng mga sinasabi namin dahil ano… mas iniisip nyo na tama kayo. Na mas alam nyo ang nakakabuti… Siguro nga tama kayo… siguro rin mali kami. Pero ang change dapat sa mga sarili nyo/natin nanggagaling… At iyan in reality ay mahirap ma-predict… Kasi nasa sa iyo iyan e….You can only induce a person sa mga sitwasyon na kung saan magbabago ang tao… Pero nasa tao pa rin ang desisyon kung magbabago siya. Nakakalungkot oo. Kung tatanggalin sila dahil sa ganun rason na di na sila nagiging productive at wala na silang kwenta para sa kumpnaya…wala na akong maiko-comment pa diyan. Karapatan pangalagaan ng kompanya ang interes nya. Pero kung ok naman ang isang empleyado sa performance…sana maramdaman naman ung pag-aalaga. Hindi lang pag-aalagang literal. Yung pagbibigay sa knila ng karapatan na makapagsalita.at makapag-suggest ng walang takot na hindi sila pakikinggan. At kung pakinggan man sila…di sila natatakot na mabalikan…Sana mabigyan sila ng security na kahit papaano pwede nilang maipagmalaki bilang tao. Sino ba naman ang taong ayaw ng magandang kompanya, may tamang pagpapasuweldo, nagbibigay din ng madaming benefits? Kahit sino…kung meron ka man kompanyang ganito…ipagyayabang mo rin kahit papaano…Pero sa kaso ngayon…malabo pa talagang mangyari…malayo pang mangyari…
:(
Pero sige basa lang…Opinyon ko lang naman iyan e
He wants to be successful by making us successful. – Nangyayari ba talaga ito? Oo. Siguro. Masyadong idealistic. Pero pwede naman. Bibilib ako sa kanya kung magagawa nya yun. Pero ang opinyon ko diyan…POSIBLE. Di ako tatanggi. Mabuti na rin pinaalala nya uli sa amin kailangan namin palang maging successful. Dahil hanggang ngayon… mas nararamdaman namin na we are doomed dahil andito kami… Kaya nga yung ibang naka-realize nun… umalis na.
Believe in the company – Ito ang pinakamahirap gawin. Dahil nakita ko sa halos dalawang taon na pag-stay ko ang kahinaan at kalakasan ng kompanyang ito. Ang pag-alis ng mga mismong mga taong pinaniwalaan ko at naniwala din sa kompanyang ito….Paano mo paniniwalaan ang isang kompanya na hindi naniniwala sa mga tao niya. At hindi alam kung paano alagaan ang mga taong naging importanteng bahagi ng kompanyang ito?
Maniwala. Pero bakit hindi… bakit hindi ko gawin? Maraming beses ko na rin ibinigay ang tenga, utak at puso ko ang makinig sa lahat ng mga sinasabi ng mga nagpapatakbo dito…. Pero ang mata ko pa rin ang naghuhusga kung may pagbabago. At konting update lang no…Wala pa rin akong nakikita… Sa pagmamasid ko at pago-obserba… marami pa rin talagang dapat baguhin. Isang hinganteng siksik na basura ang nakikita ko kailangan niyang linisin para magawa niya yun.
Oo gagawin ko.Parati akong naniniwala e. Kasi may mga taong naniniwala sa akin at mga taong pinaniniwalaan ko. At kahit papaano naniniwala pa rin ako na may rason kung bakit andito ako. At higit sa lahat mas naniniwala ako na alam Nya kung bakit nandito pa rin ako. Mas alam nya kung saan ako higit na kailangan. At yun na lang ang mas gusto kong isipin kaysa sa sinasabi nyang…”Believe in the company” na iyan.
Ilang beses nyo na rin na-betray ang trust ng mga employees nyo…Pero ano nga lang ba mga kami naman…mga hamak na empleyado lang naman kami para i-win ang trust nyo… di ba?
Be open for change – Isa lang masasabi ko diyan. Hindi ako magtatagal pa rito kung hindi ko tinutupad ang sinasabi nyong iyan. Pero sana masabi rin nila un sa mga sarili nila no? Ang masasabi ko naman sa kanila… “Be open”. Communication is two-way. Makinig kayo sa amin at husgahan nyo ang lahat ng sinasabi namin ng hindi nagagalit at makikinig kami sa inyo. Hindi kami anti-company katulad ng sinasabi nyo. Kayo lang nag-iisip nyan… At bakit kayo nakapag-isip nyan kasi hindi nyo kayang i-digest ang lahat ng mga sinasabi namin dahil ano… mas iniisip nyo na tama kayo. Na mas alam nyo ang nakakabuti… Siguro nga tama kayo… siguro rin mali kami. Pero ang change dapat sa mga sarili nyo/natin nanggagaling… At iyan in reality ay mahirap ma-predict… Kasi nasa sa iyo iyan e….You can only induce a person sa mga sitwasyon na kung saan magbabago ang tao… Pero nasa tao pa rin ang desisyon kung magbabago siya. Nakakalungkot oo. Kung tatanggalin sila dahil sa ganun rason na di na sila nagiging productive at wala na silang kwenta para sa kumpnaya…wala na akong maiko-comment pa diyan. Karapatan pangalagaan ng kompanya ang interes nya. Pero kung ok naman ang isang empleyado sa performance…sana maramdaman naman ung pag-aalaga. Hindi lang pag-aalagang literal. Yung pagbibigay sa knila ng karapatan na makapagsalita.at makapag-suggest ng walang takot na hindi sila pakikinggan. At kung pakinggan man sila…di sila natatakot na mabalikan…Sana mabigyan sila ng security na kahit papaano pwede nilang maipagmalaki bilang tao. Sino ba naman ang taong ayaw ng magandang kompanya, may tamang pagpapasuweldo, nagbibigay din ng madaming benefits? Kahit sino…kung meron ka man kompanyang ganito…ipagyayabang mo rin kahit papaano…Pero sa kaso ngayon…malabo pa talagang mangyari…malayo pang mangyari…
:(
Comments