Hay naku... sori na pero di ko sinasadya. Madalas na tumaas talaga ang temper ko ngayon. Epekto na rin siguro ng kulang sa tulog, pagod at stress sa opisina. Wawa naman kanina napagtaasan ko ng boses ang mga kapatid ko.
Wala na nga akong time sa kanila..mainit pa ang ulo ko ano...(ano ba naman kasi ang ginagawa mo ha Karen?) I am rude.. Waah. Sori...= (
Haay kailangan ko talagang bumawi. Control my temper at i-treat ang sarili ko sa kung saan mare-relax ako. I need to pamper myself...para may maibigay din akong "pampering" sa kanila. =)
Miss ko na ang PETIKS!
Huhuhu! Nararamdaman ko na ang stress sa trabaho. Andyan ang UI, ang intranet requests/concerns at kung anu-ano pang kailangan aralin. Plus rakets... Oh well, meron naman talaga akong time for rakets...Dahil sila lang ang nakakapagpaligaya kahit papaano ng bulsa ko. The rest of my salary is for my family and savings and my long lists of projects for my family and for myself. Masaya naman akong nagbibigay para sa kanila...iba kasi talaga yung happiness na makikita mo pag masaya sila contented and enjoying not richer but contented life (yung hindi complicated, )... yung tama lang pero ok sa olrayt...Ganun.. Haha!
Dati sinabi ko na sa EPAC, petiks talaga dun. Pero walang challenge...Dito kahit papaano, nararamdaman ko ulit yung maging responsible sa lahat ng ginagawa ko. Dahil sa output ng work ko nakasasalalay ang information hindi lang sa iisang tao kundi sa buong kompanya...(Argh! Hindi mo naman masyadong pini-pressure ang sarili mo ha Karen?)
Buti na lang, kahit papaano may mga makukulit na tao na nakakapagpasaya sa akin. Isama na natin ang mga taong nakakainis dahil nakakatuwa rin sila para sa akin. Ang gulo no? Hehe. Naiisip ko sa utak ko kasi ang mga bagay na ginagawa nila tapos ang madalas kung ginagawa ay nilalagay ko ang sarili ko sa kanila...GINAGAYA ko sila ...yun. Haha...Panggagaya lang na may konting comedy at dun pa lang natatawa na ko... Haha! Ang hindi nila alam...nakakatawa sila talaga...haha!
Andami kong pending na gagawin...(Pressure na naman! Haha!) Oh well, isa-isahin lang natin yan. Bawi muna ako kay Lord dahil alam ko nasi-set aside ko na ang quiet time ko. Huhu! Namimiss ko na talaga. Pero sad kasi pagdating ko sa bahay wala naman akong ginawa kundi ang ipahinga ang pagod kung utak at pagod na katawan dahil sa forever biyahe. Sigh!
Bukas, kailangan ko ng magawa ito...
-Attend orientation sa epac -waah ilang centuries ko ng plano ito...hahaha!
-buy black flat comtfy shoes (pls lang! muka na akong isang uncertified nurse parati dahil white shoes parati ang suot ko sa opisina! Nyahaha! FYI. Nahihiya na ako dahil hindi naman ito sa akin...Sa kapatid ko ito. Haha!)
Sa pagtatapos ng updates na itech...
Naisip ko na mahal pa rin talaga ako forever ni God dahil kahit na sobrang pagod, stress at mga incoming problems, He will not end my day na malungkot ako. He will always have surprises and ways to make me smile. Kaya I'm still looking forward tomorrow...not for the problems that I am assigned to solve but for the surprise blessings He has stored for me. Kaya di ko namamalayan na tapos na ang week...haha! akala ko nga parati bukas is a Friday..Haha! Gets nyo...haha! Oh well thanks be to God...Amen! :)
Wala na nga akong time sa kanila..mainit pa ang ulo ko ano...(ano ba naman kasi ang ginagawa mo ha Karen?) I am rude.. Waah. Sori...= (
Haay kailangan ko talagang bumawi. Control my temper at i-treat ang sarili ko sa kung saan mare-relax ako. I need to pamper myself...para may maibigay din akong "pampering" sa kanila. =)
Miss ko na ang PETIKS!
Huhuhu! Nararamdaman ko na ang stress sa trabaho. Andyan ang UI, ang intranet requests/concerns at kung anu-ano pang kailangan aralin. Plus rakets... Oh well, meron naman talaga akong time for rakets...Dahil sila lang ang nakakapagpaligaya kahit papaano ng bulsa ko. The rest of my salary is for my family and savings and my long lists of projects for my family and for myself. Masaya naman akong nagbibigay para sa kanila...iba kasi talaga yung happiness na makikita mo pag masaya sila contented and enjoying not richer but contented life (yung hindi complicated, )... yung tama lang pero ok sa olrayt...Ganun.. Haha!
Dati sinabi ko na sa EPAC, petiks talaga dun. Pero walang challenge...Dito kahit papaano, nararamdaman ko ulit yung maging responsible sa lahat ng ginagawa ko. Dahil sa output ng work ko nakasasalalay ang information hindi lang sa iisang tao kundi sa buong kompanya...(Argh! Hindi mo naman masyadong pini-pressure ang sarili mo ha Karen?)
Buti na lang, kahit papaano may mga makukulit na tao na nakakapagpasaya sa akin. Isama na natin ang mga taong nakakainis dahil nakakatuwa rin sila para sa akin. Ang gulo no? Hehe. Naiisip ko sa utak ko kasi ang mga bagay na ginagawa nila tapos ang madalas kung ginagawa ay nilalagay ko ang sarili ko sa kanila...GINAGAYA ko sila ...yun. Haha...Panggagaya lang na may konting comedy at dun pa lang natatawa na ko... Haha! Ang hindi nila alam...nakakatawa sila talaga...haha!
Andami kong pending na gagawin...(Pressure na naman! Haha!) Oh well, isa-isahin lang natin yan. Bawi muna ako kay Lord dahil alam ko nasi-set aside ko na ang quiet time ko. Huhu! Namimiss ko na talaga. Pero sad kasi pagdating ko sa bahay wala naman akong ginawa kundi ang ipahinga ang pagod kung utak at pagod na katawan dahil sa forever biyahe. Sigh!
Bukas, kailangan ko ng magawa ito...
-Attend orientation sa epac -waah ilang centuries ko ng plano ito...hahaha!
-buy black flat comtfy shoes (pls lang! muka na akong isang uncertified nurse parati dahil white shoes parati ang suot ko sa opisina! Nyahaha! FYI. Nahihiya na ako dahil hindi naman ito sa akin...Sa kapatid ko ito. Haha!)
Sa pagtatapos ng updates na itech...
Naisip ko na mahal pa rin talaga ako forever ni God dahil kahit na sobrang pagod, stress at mga incoming problems, He will not end my day na malungkot ako. He will always have surprises and ways to make me smile. Kaya I'm still looking forward tomorrow...not for the problems that I am assigned to solve but for the surprise blessings He has stored for me. Kaya di ko namamalayan na tapos na ang week...haha! akala ko nga parati bukas is a Friday..Haha! Gets nyo...haha! Oh well thanks be to God...Amen! :)
Comments
good luck and galingan mo lang! alam ko kaya mo yan!
wahh..at kayo ang sanhi nang pagddrama ko ang mga umalis, aalis at maiiwan. this is just a phase. sigh.