Buhay pa ako.
You'll never know what happen to me last night... Alam marami gustong magtanong... Pero lahat sila nag-iisip kung saan magisisimula at paano itatanong sa akin. Ikunuwento ko na lang siya muna sa mga taong naisip kung mahihingan ko tlga ng payo. Hindi ko mapigilan umiyak. Masakit talaga siya. Basta ngayon lang ako nasaktan ng ganito.
LAST NIGHT
Last night nag-away kami ng papa ko. (Hey puwede bang ito na lang i-post ko.) Marami siyang sinabing masasakit na salita na hindi ko kinaya. Kaya nanahimik na lang ako pero tuluy-tuloy sa pag-iyak. I think nobody feels what I feel. Basta ang sakit sakit talaga. Kahit gabi na umalis pa rin ako ng bahay. Gusto ko lang mawala yung sakit ng nararamdaman ko. Puro na lang sakit ang nararamdaman ko...habambuhay na lang ata. (Pasensiya na nagiging sentimental lang talaga ako...) Buti na lang may mga kaibigan ako...Buti na lang talaga God has sent them...Kung hindi baka pinulot ako sa kangkungan.
Ate Rheena's Kindness.
Umuulan sa crossing nun nung tinawagan ko si Ate Rheena. (Nakikibagay siguro ang panahon sa nararamdan ko nung gabing yun...) Natatakot nga ako. :( Pero nag-pray talaga ako..May trauma pa naman ako sa ulan..Di naman trauma. Pero natatakot akong mag-isa kapag umuulan. Ang tanging pag-asa ko nun ay ang cellphone na pinadala sa akin ng kapatid ko. Kaso lowbat..Badtrip tlga! Naki-charge ako. Tapos nagload ng P30. Pinasalamatan ko ng sobra yung nagpa-charge sa akin ng libre. Desperado ako...Kahit kanino ata gusto kong umiyak. Pero napigil ko pa rin ang sarili ko. Super..bakit kaya ganun ako umiyak. Di ko mapigil....badtrip... :(
Luckily nakontak ko naman si Ate Rheena at nalaman ko ung exact street nila. Pinatuloy niya ako sa bahay nilang mansiyon.. :) (Mansiyon para sa akin yun hindi dahil sa naka-aircon na kuwartong tinulugan ko,kundi dahil sa kabutihan na pinakita sa akin ng office mate ko...(Hehehe...Makakabawi rin ako sa iyo one day!)) - Super iyak pa din ako...Kailangan kong umiyak dahil doon ako kumukuha ng lakas...(Ironic? Hehehe...Pero totoo.) Walang tigil na iyak. Tapos kuwentuhan bago matulog....Puyat ako...pero gumaan ang pakiramdam ko...
I know God really helped me that night. Though na-disappoint ako sa ilang mga tao...He still had helped me...He open my eyes sa totoong sitwasyon. Kaya di ako nagagalit ngayon sa papa ko. Though nagtatampo...Pero I know He will help me to regain the bond.
Special thanks kay Ate Rheena. I know He will bless you. At uulitin ko pa....May our loving Father bless you. :) Thanks ng marami times 10 to the positive infinity...(clap clap clap!)
To my father...
Sori po kung yung ang narandaman nyo. Hindi lang po siguro tayo nagkaintindihan. Sana i-heal ni Lord yung mga insecurities na nagpapahirap sa iyo...at nagpapalungkot sa iyo...
Ako rin wino-workout ko yung mga insecurities ko eh :P siyempre sa tulong din Niya.
Lam ko test niya lang ito. Medyo naging busy ako....Nakalimot...Nagsisi...Iba talaga kapag may mga test na ganito. It renews everything! Thank you God!
You'll never know what happen to me last night... Alam marami gustong magtanong... Pero lahat sila nag-iisip kung saan magisisimula at paano itatanong sa akin. Ikunuwento ko na lang siya muna sa mga taong naisip kung mahihingan ko tlga ng payo. Hindi ko mapigilan umiyak. Masakit talaga siya. Basta ngayon lang ako nasaktan ng ganito.
LAST NIGHT
Last night nag-away kami ng papa ko. (Hey puwede bang ito na lang i-post ko.) Marami siyang sinabing masasakit na salita na hindi ko kinaya. Kaya nanahimik na lang ako pero tuluy-tuloy sa pag-iyak. I think nobody feels what I feel. Basta ang sakit sakit talaga. Kahit gabi na umalis pa rin ako ng bahay. Gusto ko lang mawala yung sakit ng nararamdaman ko. Puro na lang sakit ang nararamdaman ko...habambuhay na lang ata. (Pasensiya na nagiging sentimental lang talaga ako...) Buti na lang may mga kaibigan ako...Buti na lang talaga God has sent them...Kung hindi baka pinulot ako sa kangkungan.
Ate Rheena's Kindness.
Umuulan sa crossing nun nung tinawagan ko si Ate Rheena. (Nakikibagay siguro ang panahon sa nararamdan ko nung gabing yun...) Natatakot nga ako. :( Pero nag-pray talaga ako..May trauma pa naman ako sa ulan..Di naman trauma. Pero natatakot akong mag-isa kapag umuulan. Ang tanging pag-asa ko nun ay ang cellphone na pinadala sa akin ng kapatid ko. Kaso lowbat..Badtrip tlga! Naki-charge ako. Tapos nagload ng P30. Pinasalamatan ko ng sobra yung nagpa-charge sa akin ng libre. Desperado ako...Kahit kanino ata gusto kong umiyak. Pero napigil ko pa rin ang sarili ko. Super..bakit kaya ganun ako umiyak. Di ko mapigil....badtrip... :(
Luckily nakontak ko naman si Ate Rheena at nalaman ko ung exact street nila. Pinatuloy niya ako sa bahay nilang mansiyon.. :) (Mansiyon para sa akin yun hindi dahil sa naka-aircon na kuwartong tinulugan ko,kundi dahil sa kabutihan na pinakita sa akin ng office mate ko...(Hehehe...Makakabawi rin ako sa iyo one day!)) - Super iyak pa din ako...Kailangan kong umiyak dahil doon ako kumukuha ng lakas...(Ironic? Hehehe...Pero totoo.) Walang tigil na iyak. Tapos kuwentuhan bago matulog....Puyat ako...pero gumaan ang pakiramdam ko...
I know God really helped me that night. Though na-disappoint ako sa ilang mga tao...He still had helped me...He open my eyes sa totoong sitwasyon. Kaya di ako nagagalit ngayon sa papa ko. Though nagtatampo...Pero I know He will help me to regain the bond.
Special thanks kay Ate Rheena. I know He will bless you. At uulitin ko pa....May our loving Father bless you. :) Thanks ng marami times 10 to the positive infinity...(clap clap clap!)
To my father...
Sori po kung yung ang narandaman nyo. Hindi lang po siguro tayo nagkaintindihan. Sana i-heal ni Lord yung mga insecurities na nagpapahirap sa iyo...at nagpapalungkot sa iyo...
Ako rin wino-workout ko yung mga insecurities ko eh :P siyempre sa tulong din Niya.
Lam ko test niya lang ito. Medyo naging busy ako....Nakalimot...Nagsisi...Iba talaga kapag may mga test na ganito. It renews everything! Thank you God!
Comments