Find so hard to be strong these days.
Maraming tests yatang binigay sa akin si Lord ngayong buwan ito. Sa kabila naman nun ay marami naman akong blessings na natanggap sa kanya.
At kahit sabihin nila sa akin na bilangin ko ang mga blessings na natatanggap ko para mas mas maging masaya ako...I can't help na mag-isip pa rin sa mga afteshocks ng mga lindol ng buhay ko.
Test 1.
Umalis ang mama ko at naiwan muli sa akin ang mga "major" responsibilities sa bahay. Actually talagang nahirapan ako. Financially and emotionally… Yeah... I really admit na nahirapan talaga ako. Nabuhay ako ng 3 at kalahating taon sa dorm na mag-isa at halos iniisip ko lang ay kung paano ko maitatawid ang sarili ko sa gutom, mag-aral ng paulit-ulit at siguraduhin pasado ang mga laboratory at lecture exams ko. Yun lang...
Nung dumating na ako sa stage na gusto ko ng bumawi sa knila (sa family ko)...doon talagang nanibago ako. Mahirap mag-adjust. Naging kalaban ko ang sarili ko...Pero eventually... naka-adapt ako...and then ito na...I’m here! Haay napapagod talaga ako...As in! Nakakapagod mag-isip at mag-alala. Tapos kapag na-fail pa nila yung mga expectations ko...nakakafrustrate talaga. Nakakapuno lang talaga. Bugbog na ako sa isip at puso. Daig ko pa ng broken hearted e. Haay!
Test 2.
I want to love this feeling na nararamdaman ko uli na I'm beginning to have an idea of liking a person. Alam ko naman dapat akong matuwa, ma-excite at makilig sa mga nangyayari. But kahit ako kasi confuse.
Nararamdaman ko naman na may "connection" naman . Haay! Hanggang doon na lang kaya un? Yun ang isa pang nakaka-frustrate.
Test 3.
This includes minor tests...na nalulusutan ko naman.. Thank God.
Ang sakit-sakit na lang talaga ng ulo ko…na sa sobrang sakit gusto kong isulat itong lahat sa article na ito para kahit man lang konti mabawasan ang nasa utak ko. Gusto ko mabawasan man lang ang bigat… Dahil alam ko naman itong paraan na ito mas ok kaysa sa pag-inom o pagsama sa barkada… Mas magastos yun at mas sasakit ang ulo ko.
Pero ang bigat pa rin pala…Sana kahit papaano mabawasan. :)
Pero sa dulo...nagpapasalamat pa rin ako. Blessings or tests man sa Kanya lahat yun nanggaling kaya ok na rin. Alam ko naman kung kanino pa rin ako kukuha ng lakas. Alam ko naman sa sa dulo pa rin ng araw ay este gabing ito...makakangiti pa rin ako...
Maraming tests yatang binigay sa akin si Lord ngayong buwan ito. Sa kabila naman nun ay marami naman akong blessings na natanggap sa kanya.
At kahit sabihin nila sa akin na bilangin ko ang mga blessings na natatanggap ko para mas mas maging masaya ako...I can't help na mag-isip pa rin sa mga afteshocks ng mga lindol ng buhay ko.
Test 1.
Umalis ang mama ko at naiwan muli sa akin ang mga "major" responsibilities sa bahay. Actually talagang nahirapan ako. Financially and emotionally… Yeah... I really admit na nahirapan talaga ako. Nabuhay ako ng 3 at kalahating taon sa dorm na mag-isa at halos iniisip ko lang ay kung paano ko maitatawid ang sarili ko sa gutom, mag-aral ng paulit-ulit at siguraduhin pasado ang mga laboratory at lecture exams ko. Yun lang...
Nung dumating na ako sa stage na gusto ko ng bumawi sa knila (sa family ko)...doon talagang nanibago ako. Mahirap mag-adjust. Naging kalaban ko ang sarili ko...Pero eventually... naka-adapt ako...and then ito na...I’m here! Haay napapagod talaga ako...As in! Nakakapagod mag-isip at mag-alala. Tapos kapag na-fail pa nila yung mga expectations ko...nakakafrustrate talaga. Nakakapuno lang talaga. Bugbog na ako sa isip at puso. Daig ko pa ng broken hearted e. Haay!
Test 2.
I want to love this feeling na nararamdaman ko uli na I'm beginning to have an idea of liking a person. Alam ko naman dapat akong matuwa, ma-excite at makilig sa mga nangyayari. But kahit ako kasi confuse.
Nararamdaman ko naman na may "connection" naman . Haay! Hanggang doon na lang kaya un? Yun ang isa pang nakaka-frustrate.
Test 3.
This includes minor tests...na nalulusutan ko naman.. Thank God.
Ang sakit-sakit na lang talaga ng ulo ko…na sa sobrang sakit gusto kong isulat itong lahat sa article na ito para kahit man lang konti mabawasan ang nasa utak ko. Gusto ko mabawasan man lang ang bigat… Dahil alam ko naman itong paraan na ito mas ok kaysa sa pag-inom o pagsama sa barkada… Mas magastos yun at mas sasakit ang ulo ko.
Pero ang bigat pa rin pala…Sana kahit papaano mabawasan. :)
Pero sa dulo...nagpapasalamat pa rin ako. Blessings or tests man sa Kanya lahat yun nanggaling kaya ok na rin. Alam ko naman kung kanino pa rin ako kukuha ng lakas. Alam ko naman sa sa dulo pa rin ng araw ay este gabing ito...makakangiti pa rin ako...
Comments
kwento. ;)