Tagged and updates...

Dami nangyayari sa team namin lately. As usual maraming mga changes, challenges at mga nakakalokang mga adjustments na kailangan namin gawin. Kaya pa naman…pero hanggang saan at hanggang kailan? Ewan ko. Grabeh. I should really pray..

Andami ko iniisip lately. Oras-oras na lang ata.. ay hindi naman. Siguro pag nagkaroon lang ng idle moments ang utak ko.. Dun pumapasok yung ngang idea na yun na ayaw kong pagtuunan ng pansin. As in ayoko talaga.. Pero anong magagawa ko? Teka lang those ideas are not bad at all naman. As of a matter of fact…Happy thoughts naman yun e. Ayoko lang siya maisip parati dahil I am so afraid of the consequences. Only God knows what are these things that I’m talking about. Napapagod na rin ang utak ko no. Pero I can’t express them all to you. Just pray na matapos na lang ito. I don’t know how long.. But still alam ko may end naman ito.. So..haaayyyzzz.

Next. I was tagged now by my friends namely Sarah and Arthur.. Yung kay Arthur nga medyo matagal na. Natatamad lang talaga ako mag-isip. Pero ito na at ishi-share ko na. Ang limang bagay na hindi nyo alam sa akin. Hahaha! Ano nga ba? Hmmn ito na nga yun.

Sa maniwala kayo at sa hindi…

1. Nahilig ako sa mga kanta ng April Boys. Lahat at ang mga kanta nila ay kabisado ko ang lyrics. Alam kong may kabaduyan talaga ang mga kanta nila. Pero noon para sa akin ok na ok yun. Nagagandahan naman kasi ako sa lyrics ng mga kanta nila in fairness bukod sa yun ang mahilig kantahin nga mga taong lasing sa amin kada linggo. Haha. Nakakatuwa lang. =) (FYI, gusto ko pa rin ang kanta nila hanggang ngayon. Hehe.)

2.Mahilig ako sa angel. Mula sa salita, sa t-shirt, sa figurines (lalo na!), sa kahit anong dekorasyon, pictures, pakpak ng anghel, basta kahit anong merong angel ng mukha at salita…gustoooo ko. Nagsimula ang hilig ko sa mga angels simula pa lang nung hayskul ako. Nagsimula akong mangolekta.. pero sa kasamaan palad.. hindi ko na naasikaso ang koleksyon ko. Kasi nung hayskul at college…walang pera. Eh ngayon naman may work na…sobrang busy naman. Walang time din para makagala. Sadness. Ang koleksyon ko lang ng mga angels ay nagmula pa sa mga bigay sa sa akin ng mga friends pag special occasions. Wala lang.. =) sana matuloy ko na ang kolekyson ko. Sana tlaga =)

3.Madali akong mainis. Pero hindi ko yun pinahahalata lalo na kapag malapit sa akin ang taong kinaiinisan ko. Naisip ko kasi na mawawala din naman yun. At kadalasan sinasabi ko rin naman ng personal sa kanya ang nararamdaman ko. Pero kung talagang kilala nila ako…malalaman naman nila na naiinis na rin ako sa kanila. Hehe. Bihira lang ang nakakaalam ng level kung kailan ako maiinis. Kasi kahit naiinis na ako, nakangiti pa rin ako at nakikitawa. Ginagawa ko ang ngumiti para hindi ma-guilty ang taong nang-iinis sa akin. Iniisip ko parati na maging at ease parati sa sitwasyon. Ayoko naman maging cause ng commotion mga kapatid di ba? Yun nga lang..kapag napupuno ako.. hagulgol ang ending ko parati. Nakakatawa talaga. Haha! Therefore sensitive ang lola nyo. Pero ngayon medyo hindi nababawasan na.. Heller! Kasi naman nakakahiya talaga.. kaya sa katagalan..unti-unti naman nababawasan. Pero ung trait ko na madali akong mainis..is there pa rin. Haha! Sana mawala na rin. Haha!

4. Noong grade 2 ako bumibili ako ng left over na junk foods ng classmates ko. Opo.. in short tira-tira. Eh ano naman ang naisip mo at bumubili ka ha Karen? Anu baaah?!! Isip rin ako isip kung bakit. Ah alam ko na.. May baon kasi akong pagkain noon.. Luto ng mama ko. Yun in short…konti lang dala kong pera nun para bumili kasi nga may baon ako. Eh bata lang ako at nainggit ata ang lola mo sa mga ka-service ko na bumabaha ng chichi (junk food) pag-uwian. Mga nagyayabang e.. tapos ayaw naman mamigay. Kainis talaga. Those were the memories. Haha! Saka 2 pesos lang naman ung left over. Hahaha! Nag-rason pa..Anu baaah..Karen! Hahaha! Grabeh hindi ko pa rin na-imagine na nagawa ko yun. Nagpauto ako sa ka-service ko na yun…Grabeh. Haha! Take note tanda ko pa yung binibili kong left over. Ang pinaka-favorite ko pa nun eh yung Humpy Dumpy. Yung color yellow ung cover. (Over na talaga! Haha!)

5. Ang isa sa mga tinuturing kong pinakamasayang birthdays ko ay yung birthdays ko nung college days. Wala talaga. Super panalo. Yung tipong masarap alalahanin. Nung debut ko.. wala akong cotillion pero well..ginawan yun ng paraan ng mga friends/barkada ko. And then I still remember na I have a birthday na dapat malungkot ako dahil wala talaga akong pera. Yung tipong yung pinang-kain ko nung araw na iyon ay inutang ko pa. Pero God made it really special again by my friends. They always prepare surprises for me. Ang isa pinakagusto kong alalahanin eh yung nangyari sa Thai Pavillion sa UPLB. Naka-blind fold ako isinama ng bestfriend kong si Joy dun at hinalikan ako sa cheeks ng mga balahura kong barkadang boys habang sinasayaw nila ako isa-isa. Siyempre hindi ko na alam kung sino sa kanila ang mga dapat kong batukan. Pero naging masaya ako dahil nakita ko na nag-prepare talaga sila at na-set na nila ang araw na yun to celebrate may birthday. I really missed those days. And meron din handaan sa dorm after that with my dormmates naman. Haha! With roses and cakes at ang inulutong macaroni spaghetti ni maie..and with my dormmates and barkada’s super kulit surprises.. and a call from my family .. and with my God who prepared everything for me.. nakumpleto na ang birthday ko talaga. Super saya at hanggang ngayon napapangiti ako pag naalala ko.


Ito muna. Nakakapagod ang mag-isip. I should watch my words.. Nakakaramdam ako na ginagamit ito para ikasira ko. Haayz. I don’t know kung bakit ako aware.. pero maybe it’s the holy spirit who is prompting me. Haayz…so help me God talaga. =)