A Test of Friendship

Minsan kailangan mo lang tumahimik. Huminga. Tumahimik ulit. At huminga.

Ang katahimikan ang magbibigay daan sa iyo para makapag-isip ng mga tamang salita na pwedeng sabihin. Kausapin ang Diyos at humingi ng tulong. Para malinawan ka kung ano ang dapat at tamang gawin.


Ngayon, ano pakiramdam mo?

Galit, Awa, Lito, Inis.

Puro negative eh. Sasabihin ko pa ba ang mga nararamdaman ko. Siguro ibabaon ko na lang sa limot.

Palilipasin....

At palalagpasin.


Isang bahagi ng sarili ko na nag-iisip na bigyan sila ng pagkakataon para makapagpaliwanag. Ang sarili ko. Gusto ko rin magpaliwanag. Para makiuso lang. Hehe. After all everybody deserves a second chance. Di ba?


Alam mo yung pakiramdam na yung puso mong pula...eh may nakapalibot na usok na nanunuot sa mga unang layer ng balat ng puso mo. Tapos ang bigat dahil yung usok na yun, hindi nawawala. Andun lang nakapalibot. Naghihintay ng pagkakataon na manuot sa kailaliman.


Yun ang puso ko ngayon.

Sana umalis na yung usok na yun.

Ang bigat sa pakiramdam. Hindi na ako makahinga.

Nakakapagod yung pakiramdam na ito.


- - - - - - - -


A Test of Friendship.

Minsan lang no... may mga expectations ka.

Nag-expect ka.

Eh hindi na-meet.

Sinong may kasalanan?

Hindi ba yung nagkaroon ng expectations?


Siguro nga kasalanan ko. Akala ko....itinigil ko na ang pagiging idealist eh. Eh mukang hindi pa pala.

Akala ko itinigil ko na ang paniniwala sa mga Fairytale. Eh haler. yung post ko nga "Fairytale" pa din ang title.

Bilog ang mundo.


May mga kaibigan akong itinuring kong kaibigan at siguro I overly trust. Even my life. Kaya kong ipagkatiwala sa mga taong ito.

And why is my trust that I give to people just being thrown away like that?

Hindi ko alam. Siguro dahil sa "expectations" ko. Ako talaga siguro yung may kasalanan. nag-expect ako. At hindi nila kayang i-meet. So ako pa rin yung may kasalanan talaga.

Gusto ko sanang tanggapin yun. Oo kasalanan ko.


Pero dahil blog ko ito. Pwedeng magsalita?


First time kong ma-experience na tratuhin na parang basahan sa kalye hinila-hila. Ang pag-isipan ako ng masama na pati pang-aagaw ng boyfriend eh gagawin ko at lastly.... ipasa na parang bola kasi yung isang player eh pagod ng maglaro at gusto ng mamahinga.

Alam nyo ung pakiramdam nun?


The worst feeling for me is -- kaawaan ang sarili.

Ayoko ng ganun pakiramdam. At yun ang naramdaman ko just recently.


Therefore...isa akong bobo at tangang babae. Hinayaan ko ang mga tao na ipa-experience ang ganitong pakiramdam.


Yes. Isa akong taong mahina, tanga at bobo.

Dahil ibinigay ko ang tiwala ko sa mga taong ito ng ganun lang.