Date with a (soon to be Pastor) friend

Nagkita kami ni Kiko nung Monday night...(Sorry super late post) Kumain at nagkape.(In short date. Eh ano ngayon? Hahaha! Seryoso na…) Si Kiko ay isa sa mga kaibigan nirerespeto ko pagdating sa opinyon. Hindi nya ito malalaman pero lahat ng mga tanong nya sa akin…na hinahaluan ko lang ng birong sagot ay tumatagos sa puso ko. Oo tumatagos yun. I think God has given him wisdom he doesn’t know na kapag ginamit nya sa kahit at nai-share sa mga tao…mapapaisip nya ito sa mga gawi nya.

Marami kaming napag-usapan mula sa trabaho, buhay, mga dating klasmeyt at lablyf siyempre…mawawala ba naman yun? Haha! Pero may dahilan kung bakit ko sinusulat ang artikulong ito….Yun ay ang munti naming debate tungkol sa discernment.

We have shared our own opinions sa pag-solve ng aking forever problem… hehe. Ano nga ba yun *Emie? At yun nga ang naging topic ng aming diskusyon. Actually…naisip ko na tama rin sya sa ibang aspeto. Ito talagang taong ito…kapag papakinggan mo parang kang nakikinig sa pastor…Hehe…Makikinig at makikinig ka talaga.

Anyway…tuloy na…

Noon…akala ko…nasagot ko na ang tanong na ito?

Handa na ba akong magpakasal? Siyempre ang sagot ko…hindi pa….Bakit ka naman magpapakasal kapag kakikilala mo pa lang…haha…Joke…Pero siguro ang pinakamabisang tanong dyan eh…Are you ready any moment from this point in time sa marriage? Do you believe in marriage? Kapag oo ang sagot mo…Isang malaking go signal ito to really find/look/just be open for a serious relationship. Pero gusto kong i-applay ito sa kanya…I mean sa taong pinagdarasal ko ngayon. Malamang hindi rin ang sagot nya…Alam ko na marami pa akong dapat gawin ay alam kong marami pa Syang ipapagawa sa akin. Hindi ko rin alam kung bakit ako nagmamadali. Ang hirap lang talaga ng feeling na naiinip ka na. Pero bakit ka makakaradam nun kung hindi ka pa naman pala handa? Actually yun yung point dun… Bakit ko kailangang na lang mainip kung hindi pa rin naman pala ako handa handang talaga? Malalaman ko naman kung ready pa ako e…After one year ba ready ka na? Hindi ko alam…Two years? Hindi ko alam…10 years…hindi ko pa rin talaga masasabi.

May point din sya na kailangan maisagawa mo muna ang lahat ng kailangan mong gawin para sa iyo at sa pamilya mo bago ka mag-isip ng para sa sarili mo. Pero hindi naman ito dapat magtagal … Tama? Eh paano kung umabot ng 10 years eh hindi mo pa rin natutupad ang pangarap mo para sa family mo? Hindi ka pa rin ba mag-iisip? Siyempre kailangan mo rin magkaroon ng sarili mong buhay. Di ba? Pero siyempre hindi pa rin natin masasabi. Nag-iiba kasi tayo kung paano natin tinitingnan ang isang sitwasyon. Sa pagtingin natin ito humuhugot tayo ng desisyon. Nag-iiba-iba tayo ng desiyon naman dahil sa pagkakaroon natin ng level of contentement, sitwasyon sa buhay, attitude, culture at nakalakhan values…

Actually ang pinakapoint siguro dito ay ang pag-define natin sa salitang “readiness” Kung paano natin ide-define ito ang syang magde-determine ng length of time na mag-suffer?…Hehe. Again we can look at it differently…Pero naisip ko lang na kailangan din natin linawin eto at maging flexible tayo sa obvious unresolved cases na pwedeng mangyari…para di naman tayo makulong sa sitwasyon at makagawa na rin tayo ng desisyon na noon pa dapat natin ginawa. Di ba?

Napag-isip isip talaga ako sa mga pinag-debatehan naming ni kiko. At hindi birong may point din sya sa mga sinasabi nya. At siyempre hindi naman sa pagmamamalaki pero andun din yung punto ko. Both has disadvantages and advantages sa mga sagot namin. Pero yun na nga…pinagkasundo ko na lang ang dalawa. Nasa pagtanggap na ng tao kasi talaga yan. Samahan mo na lang parati at wag kalilimutan ng prayers sa isang desisyon. Pray for His will to happen. Yun naman ang pinaka-best na dapat mangyari. Negative man o positive ang maging kinalabasan…He allowed it to happed for a reason we wont know at first…Pero…soon and in His time ire-reaveal na lang nya sa atin na may mas better or rather best plan pa pala sya sa atin na pwedeng mangyari.. di ba? Again in the end…It is not the question of discernment after all. Ang main topic pala namin nun ay faith and trust. Ang again the talk last monday night made me rethink of my ways, my thoughts and my plans…And I believe that He had led me to that situation…Naguluhan ako pero…nakita ko ang mali ko… I realized that I have too much concentration on the things that is not important (right now but it may or may not be important in the future). There are so many things that God wants me to accomplish sa ngayon. At sa palagay ko…yun ang dapat kong pagtuunan muna ng pansin. At alam nyo matapos kong ma-realize yun…I felt peace. Really…. Peace that God can only give. The peace that refreshes my soul.

Hindi ko na bibigyan ng details ang pinag-usapan namin…tungkol as synchronous at asynchronous way of planning somehow the future… Dahil kung idi-discuss ko yun ay makakapagsulat na ako ng isang philosophical paper… Hehe. But…I thank God that He did talk to me and disturb me with questions that led me to answers that I can use, to start again planning my life in a new light.

We did not end up into a solution…But I know that somehow God would reveal the answers in the right time. At alam ko kaya kong maghintay pa. (kaya pa naman talaga hehe! )Akala ko kasi dati hindi ko na kaya.(God always did that…kapag gusto ko ng sumuko at mawalan ng hope…there He goes…telling me to trust Him more and have faith in Him…) Hehe. Coz I trust him that whatever happens…He would be my God at alam nya higit sa lahat ang makakapagpasaya sa akin. And I claimed it. Period. =)

I just thank Kiko for just listening my rants. Thanks my friend for being there when I needed some ka-debatehan. Haha! Hindi ka talaga nagsasawa na magsalita at barahin ang lahat ng sinasabi ko. Sobrang ok ka.Hehe! Ikaw lang ang taong nakilala kong ganyan…Walking inspirational book! Haha! God has given you wisdom. Share it and help other people who would love to hear it His message.

God bless you more my friend. Sa uulitin…wag ka sanang magsawa…Haha!



And for this may God be praised!


* si Emie ay isa sa mga closest officemate ko sa SYKES