Kangel's Confessions

More blessings are sure to come. I'm happy and somewhat anxious on the news that are coming. Sure I'm in the right track again. Two new (I guess challenging) projects right now were assigned on my hands. I felt more better, hearing that they trust me now to do those I think before was complicated stuff. I'm just afraid my other boss would pull me out on the other project and I guess... (that one might be one light slap on my face...hehehe. ) I'm not gonna make that happen though. Because from now on I will start scheduling my task. I'll make sure I'll finish those two projects...on time even if that would be a big sacrifice on my part... But Im sure God would comfort me on those tiring times to come. Very confident on that...He would never give me those in the first place if I can not handle it. :)

Just happy to hear todays' news! God cares for me.... This past few days became tough ones for me. But God lift it all up for me today! Thanks so much! http://www.rbc.org/odb/odb-09-27-04.shtml Nagiging malulungkutin ako nung mga nakaraang araw. Bakit nga ba? Actually halu-halo e. Work, personal life, at siyempre kasama na rin spiritual. Nito lang kasing mga nakaraang araw ay nararamdaman ko ang ilang mga pagbabago sa akin... Na nakapagpabigat ng kalooban ko. Alam ko may mali... At siyempre matagal kong nalaman na may problema...at sa akin yun. Mga Ilang Dahilan Naramdaman ko ang iba't-ibang sitwasyon..narinig ko ang ibat-ibang salita mula sa bibig na mga taong iba't-iba ang edad at karanasan... Sino ba naman ang hindi maiimpluwensiyahan sa ganitong sitwasyon... Teka may gusto lang akong linawin ha...Hindi masama ang tingin ko sa kanila... Meron lang silang paniniwalang kaiba sa akin. Nirerespeto ko yun gaya ng pagrespeto ko sa kanila. Paglilinaw lang po. Opo. Tao lang po a

Been tired of all the events lately. Ngayon ko lang nalaman na kahit nasa itaas na ang ang isang tao at at hawak na niya ang kapangyarihan ay hindi nya pa rin magawang ipaglaban ang lahat desisyon nyang para sa kanya ay tama. Personally,nalulungkot ako dahil tila bulag at bingi ang mga tao sa paligid ko sa totoo kong naraaramdman. At mas lalo akong nalulungkot dahil hindi ako katulad nila. Ramdam ko ang bawat sakit na naramdaman nila at patuloy na itinatago sa pamamagitan ng pagtrato sa mga bagay bilang katatawanan.Pero mas higit akong nalulungkot dahil unti-unti nilang tinatalikuran ang ideya kung paano sila makakaramdam ng totoong saya. Nakakalungkot... Yeah...Nasakatan na nila ako ng maraming beses...Pero kung mas papansinin lang nila ang sakit...Alam ko mas higit silang nasasaktan sa akin.

Ang tataas na talaga ang pride ng mga tao ngayon. Ay oo nga pala tao ako. Hahaha! Ako rin mataas pride ko... Pero ang iniisip ko kahit ganun... alam ko kung kailan ko ito ibaba... Pero hindi ko pa rin alam...Kasi tanging ang mga kaibigan ko lang ang makapagsasabi nun...kahit pala ang mga naging kaaway ko... Hahaha! Naisip ko na ang mga taong nakasakit sa akin ay mararamdaman din ang sakit na nararamdaman ko. Pero nabigo ako. Hindi pala nila kayang maramdaman yun dahil masyado silang abala sa pag-iisip ng mga bagay na sa kanila lang. Nakasentro ang buhay nila sa mismong mga buhay nila. Sino ba naman ako di ba? Isang kaibigan o kakilala lamang nila na nakakaramdam ng lahat ng nararamdaman nila.Pero bakit kaya ganun? Hindi nila maramdaman ang mga nararamdaman ko... Hirap talaga.... Syaks.