Kangel's Confessions

Ok na ako ngayon. :) Hindi andun pa din ang inis. Siguro para mawala ito. kailangan ko lang ang sabihin ang totoong naramdaman ko. I need to talk to the parties involved.

naiinis ako. Naiinis ako. naiinis ako. naiinis ako..naiinis ako...naiinis ako...naiinis ako. naiinis ako..naiinis ako...naiinis ako.. naiinis ako.. naiinis ako. naiinis ako...naiinis ako. naiinis ako. naiinis ako...naiinis ako..naiinis ako...naiinis ako...naiinis ako. Ewan ko ba...Pinapa-high blood ako ng mga batang ito. Lalo na sa dalawang yun. Badtrip na talaga ako. Sobra. Hinga. Hinga. Hinga. Hinga. Minsan naiisip ko kung bakit ba ako naiinis. Siguro dahil sa binalewala na naman ako. At feeling ko na-left out ako. Kahit naman sino...ayaw ng ganun feeling. Na maleft out ka. Humabol ka naman eh. Kaso dahil sa mga di maipaliwanag na kadahilanan...siguro hindi lang nakatakdang mangyari. Yeah kasalanan ko na nalowbat ako. Ang tanga ko kasi nagdala ako ng phone na palowbat na. Alam ko di sinadya. Or kung sinadya that's worst. I don't want to think about it. Naiinis lang ako. Hindi matanggal. Hindi ko alam kung bakit. Ayoko ng kausap. Sasabog ako. Pakshet. Hindi na ako nakapag-lu

I don't want to nag here. But when I see things going right again esp in my friends' relationships, I am starting to feel better and light. Siguro iniisip ko...hindi ko man maayos na maging "romantic" ang story ko...Sa iba pwede ko magawa yun. Makakangiti ako dahil may happy ending ang iba. Para sa akin hindi naman yun pagiging bitter...that's being fair to the world. At least these friends I'm talking gave me this piece of happiness that I haven't felt yet and hoped for...well until now. But sometimes I know na minsan OA na ako sa reaction. I mean hindi naman ako dapat masyadong nakikialam pero ginagawa ko pa din. Kung makikilala nyo ako nung college...mas grabe ako noon, meron lang akong feeling na kailangan kong ayusin "sila"...esp kapag malapit tlaga silang dalawa sa heart ko. Sometimes I won...and most of the times I fail. Naghihiwalay sila...They are not friends anymore but the ex-couple are still my good friends. In short, marami akong ga

Haay. Kanina stress na stress talaga ako. Sobrang dami ng iniisip ko. Pero do you know kung ano talaga ang reason ng pagi-inarte ko te? Haay. Marami akong gustong sabihin na di ko masabi. Yun yun. Office Story ... Walang kakuwenta-kuwenta pag tungkol sa opisina ang isusulat ko sa article na ito. Basta kanina nagsabay sabay lang. Di ko nga alam kung PMS ito o ewan. Basta kanina, ayoko kumausap ng tao. Naiinis ako. Yun. Basta ang hirap. Marami akong kailangan pagdesisyunan this week at kailangan kong kumausap ng mga tao. Mahirap pala maging manager, isang napakabigat na responsibility pala talaga ang mapunta sa posisyon ito. Ngayon lang week na ito, kailangan ko i-compose ang thoughts ko, alisin ang emosyon at magdadasal ako to come up with right decision. I need to say the words they need to hear. Ako at tanging ako lang ang makakapagsabi nun sa kanila. Mahirap yun gawin sa parte ko. But they need to hear it. Nalilito pa rin ako actually. Pero...ok. I need to do it. (Kung nalilito na

Where will I find you? Ok please stop reading kung ayaw nyo ng marinig at mabasa ang mga susunod na sasabihin ko. Babala: Parang maze at hindi nyo ito maiintindihan. Dahil wala naman tlaga akong balak ipa-intindi ito sa inyo. Hehe. :) Ok simula na. Everytime I look into some of my couple friends, natutuwa at kinikilig ako sa kanila. Sometimes, I envy them, they have that love story that I want. Minsan pa nga habang tinitingnan ko sila, kinakausap ko ang Diyos, "Lord make me count the blessings that I have right now." Ayoko pangunahan ng inggit at lungkot ang heart ko. Sawa na ako dun...Maiba naman...Haha. Gusto ko lang maging masaya at maging positive pa din. Ito lang ang meron ako. Kung malulungkot pa ako, ano na ang mangyayari sa akin. In short, natanggap ko na hindi ko naman kayang madaliin ang mga bagay bagay. Ang love di daw yan hinihintay...dumadating lang. Namaannn. Ang tagal naman dumating? Saan probinsiya ba sya nanggaling? Nakaka-frustrate maghintay. Alam nyo naman

I decided to forgive. And I'm positive that I will forget soon after. Kamusta? Well I believe that God send people to talk to me. To clarify things with me...ever since I have this hatred. Alam ng Diyos na naging bingi ako lately these days because of the heights of emotions I have. I'm open for forgiveness but I'm not ready to decide it yet. I did feel the pain and live with it for weeks. Hindi nga lang halata sa akin. Because hindi ko naman ito sinasama o mini-mix sa trabaho o sa pakikisama ko sa mga friends ko. Just a few friends know the real reason why I am hurt, how and when did it happen. Sila lang yung nakaalam. At kahit sila nung una hindi ko pinakikinggan. All their advice just came in and out of my ears. Wala lang...sa sarili ko, alam ko na ito. I know they will tell that to me. Nagpayo sila sa akin. I would like to feel the healing that is brought by their words. Pero strange lang, mabigat pa rin ang pakiramdam ko after I talked to them. Parang may nakabara. Hin

Inatake ako ng asthma today. Very unusual ito... dahil ngayon lang ito nagtagal ng ganito. Hindi ko alam pero dahil siguro sa pakiramdam ko at nagawa ko lately. Sad.....I just think it is one way of wake up call for me galing syempre kay Bro. pero hayun I was literally waken up by this attack. Hindi kasi ako makahinga. Hehe. Sorry Lord. Kung baga sa weather, para akong nababalutan pa ngayon ng dark clouds ready to burst out rain. Pero deep in my heart kahit na ganito ang naiisip ko, si Lord siyempre makulit. He continously gives me wisdom. Alam ko mali ang lahat sa ngayon ng kinikilos at iniisip ko...pero I still believe that there is still light well nakatago lang sa mga dark clouds na yun. Maybe after the rain, mai-empty din ang clouds na yan and that's the time light will start to shine on me again. It never stopped shining naman eh. That's what I believe. Yun lang, ayoko man irason ang reason na tao lang ako...Yes...I'm only human... I make mistakes. But I know it sh

Sa taong yun na mahirap umintindi. Duwag at pipi, maging masaya ka sana sa desisyon mong manahimik habambuhay. Sana may kunsensya ka pa? Ang kapal mong humarap sa akin. Isa kang malaking boooo! Wala kang balls. Wala ka! Isa kang walang kuwenta. Hinihiling ko pa rin na pagalingin ako ng panahon at distansya ko ngayon sa iyo. Pero sa susunod na magkikita tayo....humanda ka talaga sa akin. Humanda ka talaga. Wag ka na magpapakita sa akin kahit kailan. Kahit kailan.

I miss you! I miss you!!! I miss my BLOG! I miss kangelsconfessions.blogspot.com. I promise I'm gonna post my latest updates soon. Mwah!

Gusto ko ng maniwala sa documented film na The Secret. Dahil halos lahat ng nasusulat ko, it is all happening. Not all. But most of them. And since mas positive ako kaysa negative, all positive things happened to me. Hehe. To continue the article..heto na. Somehow I miss the the flat organization. Why? Lahat kasi ng request sa isang tao mo lang sinasabi and in a matter of hours, malalaman ko na results. Or executed agad. Haha. Hindi mahigpit. Minsan kahit verbal request lang, oks na. When I'm in flat organization, I miss the systematized process. Haha ang gulo ko no. Somehow, in the middle of adjustment period. Accepting the process again. After all, wala naman perfect. I came to accept it noon pa. So therefore, naga-adjust pa tlaga ako. USAP people are nice. Siyempre marami pa rin akong hindi nakakabond sa kanila. I' m usually quiet these past few days dahil na rin paga-adjust tlaga or dahil kinikilalala ko pa sila. At ganun din sila sa akin. Pero siguro in time...hehehee. mal

I've been reading blog post lately from a very dear friend of mine. Her realizations in life made me think my own realizations too. I forget to list down my realizations lately. Sobrang busy kasi at sobrang daming nangyari. To update you guys, I am now joining a new company. Malungkot at masaya ako at the same time. Why? Malungkot ako dahil biglaan ang lahat plus ung mga maiiwan kong mga kaibigan. I have been very close to them na. Masaya ako kasi isang bagong area where I will learn a lot especially in management which is my dream. I'm happy that God has given this break. :) I'm so overwhelmed positively and negatively. But I made this decision throughly. Pinag-isipan ko talaga ito. Wherever he wants me to be...Pupunta ako dun. I made a lot of choices in my life lately at hindi ko naman tlaga pinagsisihan ang lahat. Continous learning sa akin ang bawat chapter ng libro ng life ko. I will admit that I do have some regrets...pero mas marami kasi ung blessings, ung learning,

Haay...blogging again. Ngayon lang nakalibre. Promise ko pag nagsimula na akong magwork tuloy-tuloy na naman yun. Kaya...heto na talaga ang pagkakataon ko. What I have been doing lately? Isa lang naman. TRABAHO. Pero may mga bagay akong nararamdaman lately sa trabaho ko na siyempre di ko naman pwedeng ibroadcast sa madlang blogosphere. Halos lahat yata ng kakilala ko eh pwedeng makapagbasa neto. Kaya dapat filtered. Hehe. Okay pipilitin ko. Sometimes, I feel like I wasn't given the opportunity pero minsan I feel like I am not working at my 100%...minsan naman parang nagtatrabaho ako ng sobra na pagud na pagod na ako. Minsan di ko na alam ang gusto kong maramdaman at isipin. Naggo-go with the flow na lang ako. Kahapon nasa client kami sa SSS. Nakakita ako dun ng chapel. Later that afternoon, pumasok ako ng chapel, marami akong binuhos sa Kanya, well he knows my thoughts naman. I just need to say it for release. Ewan ko ba...for the first time..hindi lovelife ang issue ko...kundi &

Ok blog time. before anything else... Haha. Ang sakit kasi ng ulo ko at hindi ako makapagtrabaho. Heto nga at nilalantakan ko ang french fries na kabibili ko sa mcdo plus bumili pa ako ng palitaw kay kuya tindero sa corporate center na sinamahan ko ng malamig na mango shake galing Frutas. Saraaaap. :) Kamusta si kangel? "After all the stops and starts". I've decided to start a change. A change from inside to outside. Oo na...magtataka kayo? Hindi ko rin alam kung ano pinagsasabi ko. Basta nasa isip ko lang sya lately. Tapos nagmanifest na lang....Ching! Parang katulad ng documentation sa "The Secret"....alam ko may nangyayari sa akin. Hindi ko pa alam kung para ito sa kabubuti ko...Pero lahat ay nasa version "Beta". Si Kangel Beta version 1.0.0. Nasa sa akin naman kung tingin ko ok eh. Eh di itutuloy ko lang. To answer the question pala...OK ako. :) Knowing my weaknesses and strengths. Bukod sa alam ko ang mga weaknesses ko, bawat taon pala ay napans

Okay, I just need to write on this...at matutulog na ako. Si Lord talaga, sa araw araw na ginawa nya, parati nyang pinapaalala sa akin ang mag-forgive. Haay. At dahil sa walang patumangga nyang reminder sa akin, expert level na rin ako. Hindi nagtatagal sa akin ang galit at sama ng loob. Madali lang akong magpatawad. If I have 5 circumstances which includes persons, pangyayari o kahit ano na pwede mong sabihan ng pagpapatawad.. - ok heto sisimulan ko na. Sorry.... 1. Una, gusto kong patawarin si SFC guy na nanakit sa akin lately. Napatawad na naman kita nung chapter assembly pa lang. Kahit paulit-ulit ka na. hehe. Sana lang wag ka na mamis-sent. Pls lang. nakakainit talaga ng ulo. Para kasing nanadya eh. Sorry rin sa mga masamang nasabi ko sa iyo. Inis lang talaga ako noon. :) 2. Sa mama ko, sorry kasi nag-init ulo ko kanina. Sorry mama. PMS. :( 3. Kay Robin Go at Raul Gulla...Sorry. 4. Sa sarili ko...na napapabayaan ko na sa sobrang pagpupuyat. Bumigay na ang katawan ko kahapon sa

As I promised. I will write part 2 of the this blog post. The Bestfriend Story. I fell in love with a very close guy friend in highschool. We became even best of friends. Ewan ko...tingin ko naman sa kanya noon best friend talaga. Ewan ko lang sa kanya. Hehe. I got all the first attention from him that I really long for dun sa aking 2-year crush na guy. Heto kasi...kaibigan ko talaga. We are close dahil na rin sa personality nya. We bond, magkasama kami, nag-uusap, we interact. Siguro ito yung first time kong ma-experience na mabigyan ako ng atensyon ng isang guy. I mean he is the first very close guy friend I had. Medyo na-cherish ko yun. Natuwa ako talaga ako. At siyempre dahil hayskul...with all the first time experience at pagpapantasya ay nagustuhan ko si bestfriend noon. Pero siyempre...my personality...ano pa nga ba? Eh di tinago ang nararamdaman ko. Katulad ng mga ordinary hayskul girls...hindi ko alam kung paano iha-handle ang mga ganitong cases. Dahil hindi naman ako madalas

Powerful worship Raising our hands for Jesus Worship SFC sunvalley girls in worship mode Magellan's cross - Jeff, Amy, Karen, Karlo SFC with ate cech - SFC SB9A in Magellan's cross - We're here! Rena, Amy, Karen, Ate A, Maricel, Karlo, Jeff in the Sto Nino church SFC in workshop SFC girls posed in SFC ICON background Amy, Maricel,Ate Rena, Kangel sa Room 341 ng Qwest Homes dorm Karlo, Ate Gily, Kangel, Ate A sa Room 367 ng Qwest Homes dorm SFC girls ulit "The Basureros" - Boy band members: Mike, Karlo and Jeff SFC Jump moments SFC sa room ulit SFC in Cebu first night - Friday Feb 20, 2009 SFC wacky pose SFC in Cebu - ate a, maricel, amy,gily, rena, mike, karlo, jeff not in pic: tuping and jeff. Sharing pictures from the recent SFC ICON in Cebu. More pictures uploaded in fotokangel ->

You can't impose love. You can't control love. With my 26 years of existence on earth, I saw different kinds of people battling against or for love. Wanting love, hating love , and just savoring love. But I won't talk for others here. This is my blog in the first place right? Ang pag-uusapan natin ay ang mga realizations ko about it. Maaga yata akong namulat sa idea ng love. Kinder pa lang ako nagka-crush na ako sa isang teenager na kapitbahay namin. You see I appreciate men really. Haha. Maaga akong nag-admire sa kanila in short. At naramdaman kong masarap pala yung magkaroon ka ng crush na feeling mo na inspirado ka. Tapos parating maganda yung araw mo. Ang gaan gaan eh. Yung feeling na yun, hinanap ko yun every year. Which mean that this idea have me look for a new crush every year. Maaga rin kasi akong namulat sa 99% perspiration at 1% inspiration. Pero nung kiddie years ko pa, hindi yata naging totoo yun. Hindi ko namalayad na > 1% na pala sya. Inisip ko rin na

I went to UPLB Feb Fair last night. Nakisabay ako kina jason, kenz at jenine, kasama na rin ang bf ni kenz na si brad. Salamat especially kay jason dahil pumayag sya na makisabay ako. Napagod ang officemate ko na yun sa pagda-drive dahil sa mahabang biyahe. Nasabi ko tuloy sa sarili ko, kailangan ko na rin matutong magmaneho para mapakinabangan naman ako sa mga ganun trips. Gusto ko talagang makatulong din siyempre. Nga pala, kinabahan ako ng konti nung sinabi nya na first out of town trip nya ung biyahe namin. Waaa...Hahaha. Nag-alala rin ako sa kanya kasi hindi rin maganda ang lagay na kamay nya. Nabagsakan mo ng kamay nya ang kawawang dumb bell....hahahaha! Joke...it is the other way around pala. Sori.. Anyways..kinaya naman. Galing na driver ni jason. We're all safe na nakauwi ng manila. Salamat ulit jason. :) Marami akong ikukuwento. Bago pa mawala sa isip ko ang lahat ng engkwentro at mga napagkuwentuhan namin ng naka-engkwentro ko, heto na nga at iba-blog ko. Marami akong na

Sorry Lord. I confess that I am sinner. Forgive me in my weakness. Restore to me the joy of salvation.

Hiding my true sexuality is whole thing easy for me. When I'm with guy friends, I really feel like a guy. I act like a guy. I speak and tease like a guy. In short, I'm one of them when I'm with them. I am suddenly transformed into a guy every time I joined any of my guy-group-of-friends.(I have a lot of them...I promise...But none of them took me seriously or looked at me differently...I mean you know romantically) Sometimes it is an advantage for me to be with them. I get to watch how they talk, how they think and how they do things. But being with them also mean seeing their flaws. These make me easily criticized them silently..uhm ehem..without them knowing... Hehe. But I accepted and respected the fact these flaws are just part of them. They will all be jerk in one part of their lives, they will be undecided and they will be the egoistic person on earth... But these are all just phases they needed to pass.I have learned to accept these traits from years of fri

Minutes left before my birthday .... Heto na...ilang minuto na lang....11:22 pm na ng January 14. Namaan!!! Isang taon na naman ang madadagdag sa edad ko. Haha! (parang bitter... hehe) Opo...isang taon na naman na everytime when I try to look back....napapangiti ako...Andami kasing nangyari. Trials...Confusions....Heartbreaks???(Meron ba?)....Achievements/Blessings...at Challenges... Haay....masaya ako. Kasi habang sinusulat ko ito....sister brought a cake for me already. Ayos. may cake na ako. Ooopss...may ice cream na rin pala plus fresh water pearl key chain gift for me. Ang sweet ng kapatid kong ito. Saya. Hindi ko na po-problemahin ang cake bukas. Sweet and Blessed 26 I'm happy to be 26...Sweet 26...Haha! Sa totoo lang...importante and age ko dahil ito ang number o taon na pinagsamahan ng parents ko. Ito ang taon na buo pa rin ang pamilya ko. Ito rin ang mga taon ng journey ko kay Lord. 26 years ng pangangarap, pag-iyak, pagtawa, pagpapatawa, pagsusungit at pagpapakadalubhasa