Haay. Kanina stress na stress talaga ako. Sobrang dami ng iniisip ko. Pero do you know kung ano talaga ang reason ng pagi-inarte ko te? Haay. Marami akong gustong sabihin na di ko masabi. Yun yun.
Office Story... Walang kakuwenta-kuwenta pag tungkol sa opisina ang isusulat ko sa article na ito. Basta kanina nagsabay sabay lang. Di ko nga alam kung PMS ito o ewan. Basta kanina, ayoko kumausap ng tao. Naiinis ako. Yun. Basta ang hirap.
Marami akong kailangan pagdesisyunan this week at kailangan kong kumausap ng mga tao. Mahirap pala maging manager, isang napakabigat na responsibility pala talaga ang mapunta sa posisyon ito. Ngayon lang week na ito, kailangan ko i-compose ang thoughts ko, alisin ang emosyon at magdadasal ako to come up with right decision. I need to say the words they need to hear. Ako at tanging ako lang ang makakapagsabi nun sa kanila. Mahirap yun gawin sa parte ko. But they need to hear it. Nalilito pa rin ako actually. Pero...ok. I need to do it.
(Kung nalilito na kayo sa article na ito, pwede na kayong tumigil at kalimutan ang blog na ito forever. Kidding....)
Update: Nasabi ko ang mga gusto kong sabihin. And hopefully and I think they understand. :) I'm happy and at peace now. Balik sa dati. After all it is all work. At the end of the day...work ends and still friendship remains. Yun ang importante sa akin. Relationships. I value them.
Thank God. Dahil alam ko answered prayer ulit yun. :) We all learned from both mistakes. Super super super thanks. :)
Oh work na.
Office Story... Walang kakuwenta-kuwenta pag tungkol sa opisina ang isusulat ko sa article na ito. Basta kanina nagsabay sabay lang. Di ko nga alam kung PMS ito o ewan. Basta kanina, ayoko kumausap ng tao. Naiinis ako. Yun. Basta ang hirap.
Marami akong kailangan pagdesisyunan this week at kailangan kong kumausap ng mga tao. Mahirap pala maging manager, isang napakabigat na responsibility pala talaga ang mapunta sa posisyon ito. Ngayon lang week na ito, kailangan ko i-compose ang thoughts ko, alisin ang emosyon at magdadasal ako to come up with right decision. I need to say the words they need to hear. Ako at tanging ako lang ang makakapagsabi nun sa kanila. Mahirap yun gawin sa parte ko. But they need to hear it. Nalilito pa rin ako actually. Pero...ok. I need to do it.
(Kung nalilito na kayo sa article na ito, pwede na kayong tumigil at kalimutan ang blog na ito forever. Kidding....)
Update: Nasabi ko ang mga gusto kong sabihin. And hopefully and I think they understand. :) I'm happy and at peace now. Balik sa dati. After all it is all work. At the end of the day...work ends and still friendship remains. Yun ang importante sa akin. Relationships. I value them.
Thank God. Dahil alam ko answered prayer ulit yun. :) We all learned from both mistakes. Super super super thanks. :)
Oh work na.
Comments