Haay...blogging again. Ngayon lang nakalibre. Promise ko pag nagsimula na akong magwork tuloy-tuloy na naman yun. Kaya...heto na talaga ang pagkakataon ko.
What I have been doing lately?
Isa lang naman. TRABAHO. Pero may mga bagay akong nararamdaman lately sa trabaho ko na siyempre di ko naman pwedeng ibroadcast sa madlang blogosphere. Halos lahat yata ng kakilala ko eh pwedeng makapagbasa neto. Kaya dapat filtered. Hehe. Okay pipilitin ko.
Sometimes, I feel like I wasn't given the opportunity pero minsan I feel like I am not working at my 100%...minsan naman parang nagtatrabaho ako ng sobra na pagud na pagod na ako. Minsan di ko na alam ang gusto kong maramdaman at isipin. Naggo-go with the flow na lang ako.
Kahapon nasa client kami sa SSS. Nakakita ako dun ng chapel. Later that afternoon, pumasok ako ng chapel, marami akong binuhos sa Kanya, well he knows my thoughts naman. I just need to say it for release.
Ewan ko ba...for the first time..hindi lovelife ang issue ko...kundi "other" problem. Oh well siguro bothered lang ako. Yun lang siguro yun. Basta there is something in me...an issue that me and God is talking about. Hindi ko rin alam ang gagawin ngayon. Pero heto....i am just letting him drive the car of my life. I can't tell it here. Basta ang alam ko lang....may reason kung bakit andito at andyan pa ako. And I will just served my purpose saan man at kailan man ako kailangan. At dahil dyan, kinalabit rin ako ni Lord to work some of my personal issues. Alam ko this is for the greater good. I decide to be positive on that. Alam ko wala pang binigay sa akin si Lord na lesson sa isang instance o situation na hindi ko nagamit sa future.
Yun lang talaga medyo bothered ako. :)
But thinking positively....hindi naman nagfail si Lord na icomfort ako. He comforts me everyday. He gives peace to my trouble mind and longing heart. Grabe...siya ang lang tlaga ang dahilan kung bakit ako masaya....kung bakit ko tini-take ang bagay positively. Ilang months na lang....alam ko kailangan ko i-embrance fully ang idea. For now....hindi ko muna papatayin na ang hope at faith na ito sa heart ko. Bahala na :)
Sideways...
Kapag nakikita ko sila....minsan wini-wish ko na maging sila na lang. Boto naman ako sa kanilang dalawa. Pero bakit ganun? Parang masaya ako at nasa-sad din at the same time. Ano ba talaga?
Bakit ko ba kasi nagugustuhan yung mga taong may problema sa pagpaprioritize ng mga bagay bagay?
Ilang linggo ko na rin syang hindi nakikita at nakakausap. Buhay pa kaya yun? Dahil ba yun sa mga sinabi ko sa kanya kaya di sya nagpapakita sa akin o sa amin?
Kailangan ko lang tanggapin muna kung nasaan ako ngayon. I know God will deliver me from here. Bahala na kayo sa akin Lord.
Ang tagal mo naman dumating.
Bahala na.... :)
What I have been doing lately?
Isa lang naman. TRABAHO. Pero may mga bagay akong nararamdaman lately sa trabaho ko na siyempre di ko naman pwedeng ibroadcast sa madlang blogosphere. Halos lahat yata ng kakilala ko eh pwedeng makapagbasa neto. Kaya dapat filtered. Hehe. Okay pipilitin ko.
Sometimes, I feel like I wasn't given the opportunity pero minsan I feel like I am not working at my 100%...minsan naman parang nagtatrabaho ako ng sobra na pagud na pagod na ako. Minsan di ko na alam ang gusto kong maramdaman at isipin. Naggo-go with the flow na lang ako.
Kahapon nasa client kami sa SSS. Nakakita ako dun ng chapel. Later that afternoon, pumasok ako ng chapel, marami akong binuhos sa Kanya, well he knows my thoughts naman. I just need to say it for release.
Ewan ko ba...for the first time..hindi lovelife ang issue ko...kundi "other" problem. Oh well siguro bothered lang ako. Yun lang siguro yun. Basta there is something in me...an issue that me and God is talking about. Hindi ko rin alam ang gagawin ngayon. Pero heto....i am just letting him drive the car of my life. I can't tell it here. Basta ang alam ko lang....may reason kung bakit andito at andyan pa ako. And I will just served my purpose saan man at kailan man ako kailangan. At dahil dyan, kinalabit rin ako ni Lord to work some of my personal issues. Alam ko this is for the greater good. I decide to be positive on that. Alam ko wala pang binigay sa akin si Lord na lesson sa isang instance o situation na hindi ko nagamit sa future.
Yun lang talaga medyo bothered ako. :)
But thinking positively....hindi naman nagfail si Lord na icomfort ako. He comforts me everyday. He gives peace to my trouble mind and longing heart. Grabe...siya ang lang tlaga ang dahilan kung bakit ako masaya....kung bakit ko tini-take ang bagay positively. Ilang months na lang....alam ko kailangan ko i-embrance fully ang idea. For now....hindi ko muna papatayin na ang hope at faith na ito sa heart ko. Bahala na :)
Sideways...
Kapag nakikita ko sila....minsan wini-wish ko na maging sila na lang. Boto naman ako sa kanilang dalawa. Pero bakit ganun? Parang masaya ako at nasa-sad din at the same time. Ano ba talaga?
Bakit ko ba kasi nagugustuhan yung mga taong may problema sa pagpaprioritize ng mga bagay bagay?
Ilang linggo ko na rin syang hindi nakikita at nakakausap. Buhay pa kaya yun? Dahil ba yun sa mga sinabi ko sa kanya kaya di sya nagpapakita sa akin o sa amin?
Kailangan ko lang tanggapin muna kung nasaan ako ngayon. I know God will deliver me from here. Bahala na kayo sa akin Lord.
Ang tagal mo naman dumating.
Bahala na.... :)
Comments
It is a good thing that you know exactly where to go to unload heavy thoughts. I do the same thing. I go to a chapel to pray when I feel the need to and everything is brighter right after.