Forever Testing Period

Huwel, I am in the middle of tests...Andami ko talagang iniisip at ginagawa. Haayz. Gusto ko na lang pls muna umuwi at matulog ng mahaba-haba para ma-relax ang utak ko.
Hindi naman ako pagod. Pero sobrang dami lang nang nangyari. Good News and bad news...

Good News First.

- I already talk to my officemate na naksamaan ko ng loob. Post ng nangyari dun...nasa computer ko pa sa bahay. He is open naman (I guess) sa lahat ng mga sinabi ko. At nakita ko naman ang sincerity nya sa pag-apologize...I have forgiven him already. He is been a good friend..so he deserved to be treated sa last days nya na ok. So magpapakabait na ako. Nagresign na sya. And not because of what I did ha. Bale last days na lang nya sa office so I was really moved by God to take actions. Grabeh ang readings ko this past few weeks. Forgiveness and loving your enemies. ANubayun?! Haha! So I take actions. God is speaking to me. So I did it. I talk to him. It cause me to lessen my ever bigger pride which is ok. Gusto ko naman talagang bawasan eh. Kaso kalaban ko ang sarili ko. HIhi.

- Revelations: Katulad ng sinabi ni Kris sa kanyang blog, i-reveal ko na rin dito. may 20-30% ako kay... Haha! Oh well mahirap magsalita kasi parati ko syang nababanggit dito sa toooooot! Tama na yun. Ang masasabi ko lang...sayang siya. Kasi tanggalin lang yung kinaiinisan ko sa kanya...pwede na sana sya...Hahaha! Tingin ko naman ayaw nya sa akin...so mas madali ko rin syang ayawan...hehe. Sama ng ugali..Haha! Joke. Ok naman siya. Mukha naman tao. Kaso lang talaga... di ko ma-take ang pagkatao minsan... Pero for sure di nya rin ma-take ang pagkatao ko. Kasi kung ano pinapakita nya sa akin yun din ang pinapakita ko sa knya. Yun lang naman ang clue. Sobrang konti. So ano...mamatay kayo ng kakahula... Hindi nyo rin naman ako mapapaamin.. Haha!

- I don't know if this one is a revelation. But I was so bothered sa pinag-usapan namin ni emie about the way I interact with boys. Oh well ganun pa rin naman ako. But the problem is ganun pa rin ako. Mind you...may prob talaga ako. So ito na at inaamin ko na.

I CAN'T TRUST BOYS.

Sure they can trust me their secrets but I can't give them my trust. Wala akong poot sa kanila. Yun lang nahihirapan akong mag-trust sa uri nila. I think may kinalaman yun sa dati trauma story which made me a man-hater for two years. Yes...totoo po yun. Naging man-hater po ako nung college. I can easily trust girls...at sobrang nagho-hope ako na dapat ganun din ako sa mga guy friends ko...pero sobrang hirap talaga ako. Hindi ko alam kung bakit =(
I think yun ang binibigay kong message sa mga tao kaya hayun...boys don't mingle to me as much as they mingle with other girls. I have this invisible barrier na simuman ang magtangka lang na pumasok...lagot...haha! Dati I think it is cool...pero naiisip ko ngayon...parang hindi na ok.
God really uses people to deliver me his message. And I believe that night He did it with Emie. Nalungkot ako sa realizations ko pero...I need to take some actions. Hindi na lang parati akong ganito...I need to change for myself because God wanted me to be happy sa mga future decisions ko as a person he planned and He always want me to be. Walang masama...pero gagawin ko. I will start to change. Mahirap pero...kaya ko yun...with God's help. I will start to trust boys...paunti-unti. =) Sana magawa ko.



Bad News na...

My sister wad diagnosed to have a tumor near her ovary. Sobrang lungkot lang talaga. Dahil yang kapatid kong yun hindi pa nakakaranas ng kahit anong turok at amoy ng hospital. Natatakot siya dahil she needs to undergo an operation...kaya naman andito kami to make her strong. Thank God talaga na hindi sya cancer at hindi pa sya malala at maagapan pa talaga siya. Naawa lang talaga ako ng sobra dahil hind na sya makakakilos dahil panay-panay ang nararamdaman nyang kirot sa lower back nya. Nakakatulog na lang sya na nakaupo. ANg hirap makita siyang ganun. Pero wala akong magagawa kailangan kong magpakatatag.
Siyempre yung parents ko...na-test din. Siyempre sa usaping financial sila nagtalo...May pinapagawa kasi kaming bahay ngayon...na kailangan na rin matapos dahil magtatag-ulan. Then here comes the problem na kailangan ngang operahan ang kapatid ko. Nag-away sila. Yes. Sagutan. Thank God naayos naman agad. Mediator ako. Haayz.

Mahirap magpakatatag kapag nagsabay-sabay. Actually...I don't know pero I am not worrying at all. Kasi naniniwala pa rin ako that God has prepared us bago dumating ang test na ito. God is truly amazing on his ways. Naintindihan ko na kung bakit hindi ko mabili-bili yung sasakyan na matagal ko ng gusto bilhin. Dahil alam nya na may pagagamitan pa ako noon. Mas mahalaga pa sa sasakyan. Gagamitin yun to save my sister's life. And now I understand it fully. God is good. And He is the best. All the time.

God continues to strengthen me bawat tests na nararanasan ko. I did worry...pero di nagtatagal yun dahil I am always assured that I have a bigger God with me. He is in control of everything. And yes... I have entrusted him my life. All of it. Kaya naman...andami kong test of character eh. Hihi. Si God talaga. But I know He always wanted the best for me and for us. And I believe in na ano pa man ang ibigay nyang test sa atin...kaya natin yun...He allowed all of those tests for many reasons. To refine us..to teach us...to love and trust him more.

There will always be good news and bad news. But one thing is for sure...we can always have our God to comfort us in times of distress. He is in control. All we need to do is to trust Him.

(So when would I start trusting guys???! Paano ba ako magsisimula???!! Waah! TUlong!!! Haha! )