Skip to main content

Lucky me!

Yey! Kakaiba ang morning ko kanina. Hehehe. Pumunta bestfriend ko kanina sa oras na palalim ang tulog ko. Teka his name...hmmn, kunin nyo na lang sa YM id ko sa yahoo || kunin nyo sa isang bagay na noon ko pa gustong-gusto kolektahin + "o". I'm glad I saw him. Feeling ko siya ang naging sagot sa aking mga prayers. Sobra kasing sumasakit ang ulo ko sa kaiisip nga dun sa problema ko. I guess I just need an outlet. Poor him! :D

Hindi pa rin siya nagbabago. Ganun pa rin siya magbiro. And he really knows kung paano niya ako mapapatawa. Nakalimutan ko nga yung mga problema ko. Alam ko nung dumating siya nung umagang yun...I know somehow...alam niya na may prob ako. Pero alam niya ang solusyon e. Kailangan ko lang taong makikinig. :)

Na-appreciate ko talaga yung mga ginawa niya kanina. Kahit ayaw niya akong patulugin.... Grrr! Hindi niya alam kung gaano ako kaantok...Pero wala siyang pakialam dun. Hayun! Napilitan akong pakinggan ang kanyang golden voice habang videoke king ang drama ng loko! Mahilig kasi siyang kumanta pero hayun...nakakayanan naman. Hehehe. Hindi siya sintunado...pero pinipilit niyang maging sintunado...para hayun laitin ko... Papansin kasi. Hahaha!

Hanggang ngayon nagugulat pa rin ako sa mga prinsipyo niya sa buhay. Pero hindi niya ako pinipilit na tanggapin yun. Pero siyempre ramdam niya naman ang respeto ko. Kaya nga kami nagkakasundo. Karamihan sa plano ko di niya sinusunod...pero tanda niya lahat ng sinabi ko. Kahit ata yung mga sinabi ko nung nakaraang taon. Tsk tsk tsk! Kawawang bata hindi niya alam na gifted child siya.

Haay! Pambihira talaga siya. Thanks God for sending him dahil na-relax talaga ang utak ko. Sobrang suwerte ko...bestfriend ko ang taong yun. :))

Comments

Popular posts from this blog

Babies ko

Hindi ko alam kung paano nangyari. Pero yes sila... sila ang mga babies ko...Nanggaling sila sa akin... Waah! *Haluscinations* Haha! Waaah! (ulet) Tinatawagan ko ang mommy ng mga batang ito...Willing po akong maging ina nila...kung kayo po at nagsasawa o nahihirapan sa kanila.Hehe. Sila ang gusto kong maging babies... :P How I wish sila ang mga magiging babies ko... So cuuuutteee! Kung mangyayari un siguro... grabeh... I'll be the most proud mom ever... Yaynesss...Kainggit ang mommy ng mga babies na ito.. - "Ok picture...1..2..3..!" - "Lets put our hands up in the air... Common!!" - "Halika rito... wag ka lumapit diyan...Kriminal iyan" - "May sasabihin ako sa iyong tsismis...wag ka maingay ha." - "Ang tigas naman talaga ng pagkain na ito...!" - "Ganito ba dapat ang pose? Hmmmn Teka...." - "Galit galit muna..." - "Hmmm...Talap talap.."

Limang bagay na gusto kong pasabugin...

1. Ang building namin. To be specific ung 37th floor. Gagawin ko ito pag natuloy ang forever GY shift na iyan.... hehe. 2. Ang mga taong naka-shades na hindi naman sobrang sikat ang araw at sa katunayan ay nagpi-freeze na ang lugar na aming kinatatayuan ay naka-shades pa rinAnak ng tokwa talaga! Ewan ko baaahh... Nakakainis lang talaga tingnan... (Haay kayren dapat intindihin mo na lang ang sarili mong shades... at maging sarili mong buhay...hahaha!) 3. Ang mga managers na sabik sa aircon na nagrerequest na palakasin ito sa lugar namin. 4. Ang mga taong hindi tumutupad sa kanilang mga pangako... (Huhuhu...sailormoon vcds ko. waaah!) Hehe..joke! Oks lang. Hindi na ako hihiram. Bibili na lang ako. yahuu! 5. Ang ang mga naglider-lideran... mga irrational policies at mga boss na hindi marunong kumuha ng opinyon ng mga tao nya... Naku pag natuloy lang yun... Naku lang... hindi lang ako magpapasabog ng tinitirhan nya..pati ang mga kasamahan ko sa opisina makikijoin :)) Siyempre...joke lang p

Tagged and updates...

Dami nangyayari sa team namin lately. As usual maraming mga changes, challenges at mga nakakalokang mga adjustments na kailangan namin gawin. Kaya pa naman…pero hanggang saan at hanggang kailan? Ewan ko. Grabeh. I should really pray.. Andami ko iniisip lately. Oras-oras na lang ata.. ay hindi naman. Siguro pag nagkaroon lang ng idle moments ang utak ko.. Dun pumapasok yung ngang idea na yun na ayaw kong pagtuunan ng pansin. As in ayoko talaga.. Pero anong magagawa ko? Teka lang those ideas are not bad at all naman. As of a matter of fact…Happy thoughts naman yun e. Ayoko lang siya maisip parati dahil I am so afraid of the consequences. Only God knows what are these things that I’m talking about. Napapagod na rin ang utak ko no. Pero I can’t express them all to you. Just pray na matapos na lang ito. I don’t know how long.. But still alam ko may end naman ito.. So..haaayyyzzz. Next. I was tagged now by my friends namely Sarah and Arthur.. Yung kay Arthur nga medyo matagal na. Natatamad l