Kangel's Confessions

Boyfriend? Boyfriend? Bakit ba ako tinatanong ng mga tao ng ganyang bagay? Hehehe. Sino ba namang babae ang ayaw na makaramdam ng love galing sa special someone nya?Ano beee... Nagiging windangers talaga ako kapag itong mga bagay na ito ang pinag-uusapan. Pero bakit nga ba wala pa rin akong special someone hanggang ngayon?Hahaha! Tanong ko rin iyan sa sarili ko. Pero friends ang sagot ko --- desisyon ko yun. :) Ano beee! May mga nanligaw naman sa akin... Pero yun yung mga malalakas ang loob. Hahaha! Kasi naman po eh kasintaray pa ako ng Diamond Star no?!Actually ang totoong reason nya ay dahil sa mas masarap akong maging kaibigan. Ye! One of the boys. Hingahan ng sama ng loob (actually ng lahat ng tao) all around friend... Lahat ng boys noon na type ako lahat tinatarayan ko.(as if naman andami...hehehe) Nyahahaha! Kasi naman ang mga ugok...ang luma ng style. Joke! Kidding aside...hindi ko rin alam kung bakit ako ganoon .Kung sino yung gusto ko un ang tinataboy ko. Malabo? Oo ng labo ko

This is from Roleth. Kakabasa ko lang ngayong umaga. Grabe ang ganda. Sayang hindi na ito narinig ng taong mahal niya. here is the version of the poem ni pablo neruda na binasa ni hunter "patch" adams sa funeral nung girlfriend nya... (sonnet number something, sorry i forgot the title)...panoorin nyo ang patch adams... napanood ko kasi ulet sa star movies, naaliw lang ako... "I don't love you as if you were the salt-rose, topaz or arrow of carnations that propagate fire: I love you as certain dark things are loved,secretly, between the shadow and the soul. I love you as the plant that doesn't bloom and carrieshidden within itself the light of those flowers,and thanks to your love, darkly in my bodylives the dense fragrance that rises from the earth. I love you without knowing how, or when, or from where,I love you simply, without problems or pride:I love you in this way because I don't know any other way of loving but this, in which there is no I or you,so i

Hi! Just wanna share. Tuwang tuwa ako dito sa nasulat ko. Sinulat ko ito nung windang tlaga ko. Wala akong mahingan ng tulong noon... Pero I guess hindi tlaga ako ang sumulat nito. Nakakatuwa lang. I know He's there nung times na kailangan ko ng guidance... Kaya heto na... 1. Every 30 minutes before I go to class or after I woke up - Quiet Time / Daily Bread 2. Planning is done everynight. 3. Be open with changes 4. Follow strictly your schedule 5. Siyempre si Lord muna :) 6. Please learn to listen to yourself...(Nawawala na kasi) Pero wag sobra. 7. Learn how to say no kung hindi kaya. 8. Always thank God for everything. Acknowledge him and not yourself sa lahat ng nangyayaring maganda sa buhay mo. 9. Learn to accept your mistakes in life. Tao ka lang Karen. Nagkakamali. Nobody's perfect. Si God lang. Kaya accept mo na nagkamali ka then forget about it. And do better the next time. 10. Learn to appreciate your friends. The people you can lean on when hard times come. Have time

Nung sinabi niya sa akin yun...kakaiba ang naramdaman ko. Naramdaman ko na parang gusto kong tumakas. Umalis. Natakot ako. Paano kung hindi ko kaya? Paano ko isusuko ang mga bagay na matagal ko ng pangarap at naplanong tuparin pagdating ng araw. Feeling ko nagsisimula pa lang ako na tumakbo sa race...nadapa na ako. Ang hirap i-explain ng state na na nararamdman ko ngayon pero detalyado siya sa utak ko. Hindi ko alam kung bakit parang naduduwag akong harapin ang sitwasyon ngayon. Eh dati parang ang dali-daling i-plano. Iba na pala pag yung totoo na. Mahirap tlgang isipin. Pero sabi nga ng kapatid ko...nandiyan na iyan...Pangatawanan ko na. Kung iisipin ko nga naman parang ang hirap di ba? Pero alam ko nahihirapan lang naman ako kasi iniisip ko ang sarili ko. Ang mga plano ko. Pero kung iibahin ko ang oryentasyon ko sa mga nangyayari at isipin na madali lang naman itong gagawin ko, hindi siguro ako mahihirapan. Siguro kailangan ko i-recollect ang mga totoong plano ko noon. Ano ang totoon

Iba na siya. Oo iba na siya kasi hindi na siya yung dating sweet na kakilala ko. Iba na siya dahil nag-iba rin ako sa kanya. Nararamdaman niya kaya ang pagiging iba ko sa kanya? Pero kailangan ko sigurong gawin ito para na rin sa ikabubuti niya at ako rin siyempre. Hindi nya alam mas mahirap ang ginagawa ko kaysa sa ginagawa niya. Hindi ko ito gustong gawin pero kailangan eh. Teka paano ko ba nalaman na iba na nga itong kaibigan ko? Baka ito lamang ay isang hypothesis na nahugot ng utak ko sa sandamakmak na observations na nakikita ko bawat araw. Pwede...Pwede rin totoo. Pero hindi naman ako yung tipo ng tao na bumubuo ng konklusyon sa pira-pirasong datos. Anupat nakapagtapos ako para hndi malaman ang siyentipikong proseso. (Pero siyempre pinagdududahan pa rin ito ng mga pilosopo.) Hindi ko alam kung saan ko nakuha talento ko? Kung talento nga itong matatawag no? Hindi rin...Siguro gift ito. Yung nababasa ko ang nararamdaman ng tao sa pamamagitan ng pagsasalita at pagtingin sa kilos n

Umaga. 4:00 AM Thursday. Biro mo nagising ako ng ganitong oras...May miting kasi kami...Isang umagang nakakaantok. Naalala ko na naman ang buhay ko noon sa dorm. Ang aking makulay na buhay sa dorm. :) Madalas kapag ganitong oras pa tlaga tulog pa ako o kararating ko lang galing sa gimik. Hehehe! Nagiging senti ata ako ngaung mga nakaraang araw. Naiisip ko ang mga posible pang mangyari sa buhay ko. Nalilito na nga ako minsan kung ano na talaga ang mga nararamdaman ko. Nahihilo na ako. Kailangan ko ng uminom siguro ng gamot. Isang gamot na pwedeng makapagpawala ng hilo ng utak ko. O kailangan ko lang ng taong may mapagsabihan. McDo - Along Jollibee Plaza Isang breakfast session kasama ang lahat ng officemates ko. Maingay silang lahat...Pero ang utak ko totoong maingay sa katahimikan. Minsan nararamdaman ko na lang nitong mga nakaraang araw na ayoko ng magsalita. Siguro na-shocked lang ako sa mga nakikita ko at nakakasalamuha kong tao. Iba kasi ung noon...Nung estudyante pa ako...At iba n

Katulad ng sinabi ko...gagawan ko ng article ang bawat isa sa web team....Hahaha! Bahala kayo...siraan na ito...Well kilala nyo naman ako eh. Hinding-hindi ko yun magagawa....Hahaha!By the way gusto ko magpaalam na sa Web...hehehe...Hindi ko na kasi makaya ang mga pang-aasar nyo.Hehehe!Siyempre joke lang...Alam ko naman na gusto nyo na akong umalis..(di ba Sir Joel...Bossing?) Umpisahan ko muna kanino nga ba siyempre sa trainor ko nung OJT ko... Tantarantantan!!!!!!!!!!!! Sir Joel---- "Great!" Hay naku itong si Sir Joel...Hmmn...pwede ko ba muna siyang tawagin Joel...(wala munang galangan no!)Well saan ba nagsimula ang pagtawag ko dito ng Sir..Siyempre nag-start ito nung May...nung nagsimula akong mag-work dito sa Web Team nung OJT season ko.Tapos hanggang sa naging kapamilya ko na sila....nakasanayan ko na....Wehehehe! Ano nga ba puwede ko maging comment sa price chubby ng Web? Well I am greatly honored at nakilala ko ang taong ito...Para kasi siyang boyish character ko...Ma