Dying...

Halos ilang weeks na rin na halos wala akong post. Hindi ko rin alam ang nangyayari sa akin. Pero ang alam ko may problema.

Problemang kailangan ng solusyon
Ngayon week na ito andami kong pinalampas na pagkakataon para magawa ko ang isang bagay na dapat matagal ko ng ginawa. Hindi ko na pinapansin ang nararamdaman ko at halos nagiging manhid na nga ako. Naalala nyo yung testing ko? Hindi ko pa rin yun tapos… =( Nalulungkot na ako talaga…pero kalian ba ako magkakaroon ng lakas ng loob na magsalita? Kailan ba ako matuto na magsabi ng totoo kong nararamdaman? (Paalala lamang sa mga malisyoso…hindi pag-ibig ang problema ko…) Minsan naiisip ko na wala na siguro itong katapusan…Pero alam ko na Siya lang nakakaalam ng totoo kong nararamdaman. Pagod na rin ako. Buti na lang andyan Siya, ang walang sawang nagbibigay sa aking ng lahat ng lakas na kailangan ko…


Sa pagsusulat…
Sa pagsusulat ko nasasabi ang lahat ng gusto kong sabihin. Pero sa isang iglap napansin ko na napatigil ako ng kung anuman puwersa na hindi ko alam kung saan nanggaling…

Naisip ko hindi naman siguro sa busy ako… hindi naman sa walang panahon at maaga na akong umuuwi(totoo un… hehe). Ano kaya ang nangyari sa akin?


Unti-unting namamatay
Unti-unting namamatay ang isang matagal na bahagi na ng pagkatao ko. Yung hiniling ko noon na alisin Nya…na ipinagdasal ko na matanggal na… Para siyang isang malaking punyal na hindi ko nararamadaman na nakatarak sa akin. Pero nung nararamdaman ko ng unti-unting tinatanggal…nararamdaman ko ang lahat ng sakit…. Ang sakit. Masakit talaga kung alam nyo lang…

Sana magawa ko na this week. So help me God.